Angela van der Elst

logo-angela-van-der-elst

Mevr.Onkruid Jaar 5

Watersnood

25 – Watersnood

Mevrouw Onkruid & haar knollentuin 25 – Watersnood Vijfde jaar, januari/februari Op een dag waarop het niet voortdurend regent en het ook nog eens niet al te koud is, gaat mevrouw Onkruid naar haar tuin. Haar wintertuin, waar bruin nu domineert; waar meesjes en roodborstjes door de kale appelboomtakken van vetbol naar vetbol fladderen terwijl […]

Lees verder
Willen dat het anders is

26 – Willen dat het anders is

Mevrouw Onkruid & haar knollentuin 26 – Willen dat het anders is Vijfde jaar, maart/april Mevrouw Onkruid, zij oefent geduld. Dat is iets anders dan wachten. In wachten zit onrust, een willen dat het anders is. Oefenen neemt daar afstand van. Soms meer, soms minder. Hoe? Door te kijken. Mevrouw Onkruid kijkt naar wat zij […]

Lees verder
Dierendag

27 – Dierendag

Mevrouw Onkruid & haar knollentuin 27 – Dierendag Vijfde jaar, mei/juni Het is de dag van de vreemde dieren. Maar dat weet mevrouw Onkruid pas veel later, lang nadat ze aangeraakt door allerlei weer wegfietst, op weg naar informatiebronnen waarmee ze een en ander hoopt te kunnen duiden.Het begon in de achtertuin. Daar is een […]

Lees verder
Iets wat moet

28 – Iets wat moet

Mevrouw Onkruid & haar knollentuin 28 – Iets wat moet Vijfde  jaar, juli/augustus Met de uien wil het niet zo lukken dit jaar. Althans, met de rode, want de gele groeien groot en de sjalotten presenteren zich in veelvoud boven de grond. Je stopt er één in en er komen er vijf, zes, acht terug. […]

Lees verder
Vallende appel

29 – Vallende appel

Mevrouw Onkruid & haar knollentuin 29 – Vallende appel Vijfde jaar, september/oktober De wants weet wat lekker is. Dat denkt mevrouw Onkruid wanneer ze de zoveelste framboos met wants van de plant haalt. Het hoekige insectje, in verschillende kleuren uitgevoerd, houdt zich zij aan zij met de huisjesslakken op in de zwaar behangen staken.De blauwe […]

Lees verder
Tussen wal en sloot

30 – Tussen wal en sloot

Mevrouw Onkruid & haar knollentuin 30 – Tussen wal en sloot Vijfde jaar, november/december Kou is koud maar kou is ook mooi, vaak. Dat zegt mevrouw Onkruid regelmatig tegen zichzelf wanneer het weer winter is geworden. Nachtvorst heeft elke spriet, elke tak, elk blaadje een fraaie, tere, witte omlijsting of bedekking gegeven, die snel smelt […]

Lees verder